Over…Junglekoorts

Na ‘Weerklank’ en ‘De Roofkunstenaar’ is ‘Junglekoorts’ het derde boek van Bruno Buteneers (37) uit Linter. In deze pageturner dreigt de ultieme droomwens van een doodzieke tiener een huiveringwekkende nachtmerrie te worden. Het boek werd voorgesteld op 22 juni 2018.

‘Mijlenver weg van de bewoonde wereld, diep in het onherbergzame Amazoneregenwoud van Ecuador,’ vertelt Bruno, ‘ligt een plek die de hemel op aarde evenaart. In Resort Kolibrie maken welstellende bezoekers in ongeziene luxe kennis met de pracht van de jungle. De doodzieke Sarah en haar vader voelen zich niet thuis in de groep onuitstaanbare gasten. Al snel komen ze er achter dat het woud geen enkele zwakheid van geest of lichaam duldt. De jungle verslindt zonder de minste aarzeling diegene die zijn zwakke plek toont. Een nieuwe strijd om wat langer te leven gaat van start.’

IMG_4321 (Large)

Intussen weet Bruno Buteneers hoe hij een spannend verhaal moet schrijven. De Linterse auteur heeft zich vooraf duidelijk goed geïnformeerd. Zijn schrijfstijl en -taal zijn direct, maar aangenaam om te lezen. Opnieuw verweeft Bruno fictie met wetenschappelijke feiten. ‘Zo vormde een nieuwsbericht van enkele jaren geleden een belangrijke bron van inspiratie voor mijn verhaal,’ licht Bruno toe, ‘In dat bericht ging een farmabedrijf zelf op zoek naar mediagenieke patiënten om de druk op de Belgische overheid op te voeren. In het verhaal komen nog tal van ergernissen van de gewone man aan bod.’

Ook in ‘Junglekoorts’ leidt het hoofdpersonage van het verhaal Sarah aan een Zeldzame Ziekte (ZZ). Em. Professor Jean-Jacques Cassiman, autoriteit op het vlak van genetica, schreef het nawoord bij dit boek. ‘Weinigen kennen het bestaan van die ziekten,’ verduidelijkt Cassiman, ‘Ze zijn zeldzaam omdat er minder dan 1 persoon op 2000 (definitie van de EU) in de bevolking aan een van de ziekten uit die groep lijdt. Bepaalde ziekten komen bij minder dan 1 op 50.000 of 100.000 personen voor.’

Artsen zullen tijdens hun opleiding weinig te horen krijgen over ZZ en het is ook weinig waarschijnlijk dat ze ooit een patiënt met een zeldzame ziekte zullen over de vloer krijgen, laat staan dat ze de diagnose van een ZZ zouden kunnen stellen. Het is slechts jaren – soms tientallen jaren – later dat een correcte diagnose gesteld wordt en dat een efficiënte behandeling gestart wordt. De oorzaak van meer dan 80% van de ZZ zijn fouten in het DNA en in de helft van de erfelijke ZZ is het DNA defect gekend.

‘Bruno heeft het verhaal van Sarah en haar vader uiteraard laten doorgaan in een gefantaseerde wereld,’ besluit Cassiman, ‘maar in de grond is het verhaal van Sarah – wel met een versnelde tijdslijn – wat vele patiënten vandaag nog meemaken. Het is zijn verdienste dat hij de problematiek van de zeldzame ziekten in dit boek heeft verwerkt tot een verhaal met ‘science fiction’ aspecten, maar toch met een reeks belangrijke menselijke aspecten, die vele personen met een ZZ en hun families zullen herkennen.’